Güneş, evrende görülen tüm diğer yıldızlar gibi kızgın bir gök cismidir.
Biçimine göre Güneş kütlesi dört bağlı konsantrik küreden oluşan bir bütündür. Bu küreler birbirinden farklı fiziki özelliklere sahiptir. Onlar da şunlardır: Güneş çekirdeği, ışık küre (fotosfer), renk yuvarfı (kromosfer) ve Güneş koronası.
İlk iki iç küre, Güneş yapısının daha yoğun olan kısımlarıdır ve burada yüksek sıcaklığın ana kaynağı bulunur.
Kromosfer ve Güneş koronası ise Güneşin atmosferini oluşturuyor. Güneşin bu yapısı onu çevreleyen ortama sürekli olarak parlak ışık ve yüksek sıcaklık yaymasını sağlıyor.
Güneş geniş alan kapsadığı için etrafındaki tüm diğer gök cisimlerinden daha büyük yapısı vardır. Yakınındaki diğer gök cisimler, Güneşin büyük çekici gücü nedeniyle, onun etrafındaki belirli patikalarda hareket etmek zorunda kalıyor.
Güneş diğer dokuz gezegen ile birlikte: Merkür, Venüs, Dünya, Mars, Jüpiter, Satürn, Uranüs, Neptün, Plüton, gezegenlerin 61 doğal uydusu, 2000’den çok planetoid veya asteroid ve belirsiz sayıda kuyruklu yıldız ile göktaşı Güneş sistemini oluşturuyor.
Güneş sisteminin oluşumu ile ilgili çok sayıda varsayım veya hipotez vardır. Bunlar arasında Kant-Laplas hipotezi (teorisi) en geçerlidir. Bu hipoteze göre Güneş sistemi büyük bir ‘pramaglina‛nın çöküşüyle meydana gelmiştir.
Güneş sistemi etrafında saymış olduğumuz çok sayıda gök cisimlerinin yanısıra, büyük miktarda toz ve farklı gazlar vardır.