Kentler üzerinde yaşayan insanların temel ihtiyaçlarını karşılayan başka yerlere fazlaca ihtiyaç duymayan, fonksiyonel özelliği olan, nüfusu 50.000’in üzerindeki yerleşmelerdir. Bütün şehir yerleşmelerinde belediye örgütleri bulunur. Ayrıca itfaiye, temizlik ve zabıta teşkilatı da yer almaktadır. Şehirlerde trafiği düzenleyen işaret ve lambalar düzenli bir şekilde yerleştirilir.
Alt yapı hizmetlerinde aksamalar olsa bile köy ve kasabalara göre daha düzenlidir. Bununla beraber şehirler hizmet sektörünün geliştiği çeşitlendiği mekânlardır. Şehirlerde esnaf ve zanaatkarın çok olması iş yeri sayısının fazla olmasından kaynaklandığı görülür. Bu aynı zamanda şehirlerdeki ekonomik hayatı canlandırır. Bütün bu sayılanların bir arada bulunduğu yerleşmelere kent ya da şehir diyebiliriz. Şehirlerde sınıflandırma iki kritere göre yapılır:
1. Nüfus Yapılarına Göre Şehirler
a. Küçük Şehirler: Nüfusu 30.000 ile 100.000 arasında olan yerler Örneğin;Ardahan (98.335), Bayburt (90.154)
b. Orta büyüklükteki Şehirler: Nüfusu 100.000 ile 200.000 arasında olan yerler Örneğin; Çankırı (183.880), Gümüşhane (172.034)
c. Büyük Şehirler: Nüfusu 200.000 ile 1.000.000 arasında olan yerler Örneğin;Kırıkkale (356.050), Çanakkale (519.793)
d. Metropolitan Şehirler: Nüfusu 1.000.000 dan fazla olan yerler Örneğin; İstanbul (14.804.116), İzmir (4.223.541), Ankara (5.346.518)
2. Fonksiyonlarına (İşlevlerine) Göre Şehirler
Şehirler fonksiyonlarına göre ayırılırken idari, askerî, maden, ticari, kültürel, liman, tarım şehirleri gibi özelliklerine uygun olarak sınıflandırılırlar. Bu sınıflandırmada esas olan, o şehrin ağır basan özelliğidir. Tarımın yaygın olarak yapıldığı şehirlere tarım şehri denilirken madenciliğin öne çıktığı şehirlere de maden şehri denir. Bazı şehirlerde ise birden fazla özellik öne çıkabilir. Örneğin, İstanbul hem ticaret hem sanayi hem de turistik değerleri olan bir şehirdir.
a. İdari Şehirler: Şehrin gelişiminde yönetim merkezi olması etkilidir. Türkiye için Ankara, ABD için Washington, Hindistan için Yeni Delhi’yi örnek verebiliriz. Bu şehirlerin büyüyüp gelişmesi başkent olmasından kaynaklıdır. Resmî kurum ve kuruluşların merkezleri, bakanlıklar, elçilikler bu şehirlerde bulunur.
b. Kültürel Şehirler: Bilim-sanat etkinliklerinin canlı olduğu, üniversitelerin bulunduğu, kongre ve festivallerin düzenlendiği ve tarihî zenginliklere sahip şehirlerdir. İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa, Konya bu tip şehirlere örnek verilebilir.
c. Askerî Şehirler: Şehrin gelişmesinde askerî birliklerin etkili olduğu yerlerdir. Askerî okullar, garnizonlar, kışlaların varlığı şehrin öne çıkan özelliğidir. Malatya, Çorlu, Erzincan, Eskişehir bu tip şehirler arasındadır.
d. Maden Şehirleri: Önemli maden yataklarının bulunduğu ve çıkarıldığı yerleşim yerleridir. Zonguldak, Afyon, Manisa (Soma) buna örnek olarak verilebilir.
e. Sanayi Şehirleri: Sanayi tesislerinin çok olduğu şehirlerdir. Bu tip kentlerde sanayiye paralel olarak ulaşım, ticaret, eğitim gibi diğer sektörlerde gelişmiştir. Kocaeli, Gaziantep, İstanbul, Adana bu tip şehirlere örnek olarak verilebilir.
f. Turizm şehirleri: Yaz turizmi, kış turizmi, dağ turizmi, botanik turizm, doğal güzellikler turizmi gibi faaliyetlerin öne çıktığı şehirlerdir. Antalya, Bolu, Rize,- Bodrum, Nevşehir turizm şehirlerine örnek teşkil eder.
g. Liman Şehirleri: Kıyı ile ard bölgesi arasındaki ulaşımın geliştiği şehirlerdir. Avrupadaki Rotterdam limanı, ülkemizde ise İstanbul, Mersin, İzmir Limanlarını örnek olarak verebiliriz.
h. Tarım ve Hayvancılık Şehirleri: Verimli ovaların olduğu sulak alanlarda endüstriyel tarım öne çıkar. Bu tip yerleşim yerlerine ise tarımsal fonksiyonu olan şehirler denir. Adana, Sakarya, Samsun (Bafra ve Çarşamba) örnek olarak verilebilir. Kars, Erzurum, Artvin gibi şehirlerde ise tarım kısıtlı olduğu için hayvancılık fonksiyonu baskındır.