A. İl: En büyük idari birime il denir. İl yönetim merkezi valiliklerdir. Genelde valiliğin bulunduğu yerler aynı zamanda o ilin merkezi konumundadır. İl sınırları içinde ilçe merkezleri ve bu ilçelere bağlı nahiye ve köyler bulunur. Bir ilin kurulması, kaldırılması ya da adının değişmesi gibi kararlar kanunla alınır. Bununla beraber bir ile bağlı olan ilçenin sınırlarının değişip değişmeyeceği kararı İçişleri Bakanlığının çıkaracağı kararname ile mümkün olur. 2020 senesi itibarıyla Türkiye Cumhuriyeti’ne bağlı olan 81 il vardır. En son il olan yer Düzce’ dir.
B. İlçe: İllere bağlı olan ve ilden daha küçük yerlere ilçe denir. İlçelerdeki en yüksek dereceli mülki amir kaymakamdır. İlçelerin kurulup kaldırılması kanunla olur. İç İşleri Bakanlığının çıkardığı kararname ile gerçekleşir. Her ilin en az bir merkez ilçesi ve merkeze bağlı taşra ilçeleri vardır. İl merkezinin bulunduğu yere merkez ilçe denir. Ankara, İstanbul gibi büyük şehirlerde birden fazla merkez ilçe de bulunabilir. İlçelerde belediye örgütleri bulunur.
C. Bucak (Nahiye): İç İşleri Bakanlığının idari yönetim tablosu içinde bucaklar da yer alır. Bünyesinde belediye teşkilatı bulunan yapılara belde denir. Bucakların kurulması için kanun gerekmez. İdari işlemler sonucu bir yerleşme yeri bucak ünvanını kazanır. Bu idari işlemlerde İç İşleri Bakanlığının kararı ve Cumhurbaşkanlığının onayı gereklidir. Bucaklarda görev yapan sorumlu kişiye Bucak Müdürü denir. Günümüzde 634 bucaktan sadece on altısında bucak müdürü bulunur. Bundan çıkan sonuç şudur ki bucaklar eski önemini yitirmiş ve etrafındaki köyler doğrudan ilgili ilçeye bağlanmıştır. 2012 ’de çıkan 6360 Sayılı Kanun ile de ülkemizdeki 27 büyük şehirde bucak teşkilatı kaldırılmıştır.
Belde: Köy ile ilçe arasında kalan bünyesinde belediye teşkilatı bulunan yerlerdir. Bucak ve beldelerde mülki amir yoktur.
D. Köy: Belli bir coğrafya üzerine kurulmuş sınırları belli olan sürekli ikamet edilen en küçük idari birim ünitesine köy denir. Köylerdeki resmî sorumlu muhtarlardır. Muhtar ve ihtiyar heyeti köyü yöneten kimselerdir. Köylerde temel ekonomik faaliyet tarım ve hayvancılığa dayanır ancak bazı köylerde turizm faaliyeti, madencilik, ormancılık, balıkçılık gibi başka ekonomik faaliyetler öne çıkmaktadır. Köylerde sanayi ve hizmet sektörü il ve ilçelere göre kısıtlıdır. Köylerde meralar,orman arazisi ve çeşmeler ortak kullanım alanları arasında yer alır. Bünyelerinde belediye teşkilatı yoktur. Belediye hizmetleri en yakın ilçe teşkilatı bünyesinde bulunan belediyelerce sağlanır. Nüfus yapılarına bakıldığında nüfusu 2.000’ den az olan yerleşmelerdir.