Ekonomik anlamda güçlü olmak güçlü bir sanayi ile mümkündür. Ancak, tarım beslenme istihdam, sanayiye hammadde sağlama vb birçok alanda etkili olduğundan geçmişte tarıma dayalı ekonomilere sahip olan gelişmiş ülkeler önce tarım sektörüne ağırlık vererek tarım sektörünün gelişmesini sağlamış, daha sonra bu sektörden elde edilen kaynak birikimleri ile sanayileşmeye hız vermişlerdir.
Fransa, İngiltere, Rusya ve Japonya gibi ülkeler ise sanayileşmelerinin finansmanını büyük ölçüde tarım sektöründen elde edilen kaynaklarla sağlanmıştır. Bugün hızla artan dünya nüfusunun refah içinde yaşaması için gıda ve enerji ihtiyacının asgari düzeyde temin edilmesi gerekiyor. Tarımsal üretim ve gıda üretiminin azaldığı, küresel gıda krizi yaşanabileceği endişesinin olduğu bir ortamda, her ülkenin kendi iç tüketimini karşılayacak ve üretimi kalıcı bir şekilde artıracak önlemleri alması gerekmektedir. Çünkü İklim değişikliği, nüfus artışı, tüketimin artması, doğal alanların hızla yok edilmesi, bitki ve hayvan sağlığındaki olumsuzluklar geleceğe yönelik en büyük risklerdir. Dünya, üretim eksikliği ve gıda fiyatlarının artacağı endişesini yaşamaktadır.
Her ülke özellikle stratejik ürünlerde halkının gıda güvencesini sağlayabilmek için kendi kendine yeterli üretimi yapmalıdır. Bilim insanları gıda da yaşanacak bir krizin, küresel barışı bozan bir güvenlik krizine neden olabileceğini ifade ediyor. ABD Dışişleri Bakanı Henry Kissinger, “Gıdayı kontol erdersen milletleri kontrol edersin!” demiştir. Bu sözler, tarımın ve gıdanın stratejik önemini gözler önüne sermektedir. Her ülkenin kendi topraklarında iç tüketimini karşılayacak kadar üretim yapması ülkelerinin geleceği açısından son derece önemlidir.