Tarım, Türkiye’nin ekonomik gelişme sürecine farklı kanallardan katkı sağlamaktadır. Tarım sektörü, nüfusunun önemli bir bölümünü istihdam etmekte, zorunlu gıda maddelerini üretmekte, sanayi sektörüne girdi sağlamakta, sanayi ürünleri için talep yaratmaktadır.
Aynı zamanda tarımsal ürünlerin ihracı ile de toplam ihracata katkıda bulunarak, ulusal gelirin önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Ülkeler için hayati öneme sahip olan tarım sektörünün Cumhuriyetin ilk kurulduğu yıllarda GSYİH’daki payı % 42.8 iken 1970’li yıllarda % 36.0, 1985 yılında % 25.0, 1990 yılında % 16.0, 2000 yılında % 13.5 oranında gerçekleşmiştir. Günümüzde ise tarımın GSYİH’daki payı % 9’dur. Cumhuriyetin ilk yıllarında, ülkemizde sanayi ve hizmet sektörleri gelişmediği için nüfusun büyük çoğunluğu köylerde yaşamaktaydı.
Tarım sektöründen geçimlerini sağlayan insanlar, 1960′ lı yıllar da kırsal kesimlerden kentlere göç etmeye başlamış, bu durum çalışan nüfusun sektörel dağılımını etkilemiştir. Ülkemizin sanayileşmesi ekonomik olarak kalkınması ve kentleşme sürecine bağlı olarak tarım sektöründe çalışanların oranını etkilemiş, bu oran 2015 yılında % 20,6’ya kadar gerilemiştir. Tarım sektörü birçok alana katkısı olan bir sektör olduğundan yine de önemini korumaktadır. Örneğin gıda sanayinde % 38 ile tahıl ve nişasta mamulleri üretimi ilk sırada yer almakta, bunu % 15 ile süt ve mamulleri ve % 14 ile mezbaha ürünleri takip etmektedir. Meyve sebze işleme sanayi % 9′ luk bir pay almaktadır. Bu dört sektörün toplam üretim değeri içindeki payı % 76 olmaktadır. Tarımın Türkiye ekonomisindeki önemi nispi olarak azalmış olmakla birlikte, istihdam, ihracat ve mili gelire yaptığı katkı ile önemli bir sektördür.