Avrupa’da Rönesans ve Reform hareketlerinin etkisi ile diğer bütün bilimlerde olduğu gibi coğrafyada da büyük gelişmeler ve dönüşümler yaşanmaya başlamıştır. Özellikle pusulanın geliştirilmesiyle uzak bölgelere seyahatlerin yapılması ve Müslüman coğrafyacıların eserlerinin okunması başta olmak üzere diğer birçok neden, coğrafyanın bu dönemde çok büyük mesafe kat etmesini sağlamıştır.
Bu dönemin araştırmacıları, farklı zaman ve mekânlardan elde ettikleri bilgileri çok iyi sentezlemiş ve başta Avrupa olmak üzere insanlığa Aydınlanma Çağı’nı yaşatmışlardır. Coğrafya da bu dönemde bilimsel karakterini kazanmıştır. Özellikle fiziki coğrafyanın kurucusu kabul edilen Alexander von Humboldt (Aleksandır van Humbolt) ve beşerî coğrafyanın kurucusu kabul edilen Carl Ritter (Karl Ritır), modern coğrafyanın ortaya çıkmasında çalışmaları ile ön plana çıkmışlardır.