İlk coğrafi düşüncelere Anadolu, Mısır ve Mezopotamya dolaylarında yaşayan Mısırlı, Babilli ve eski Yunan filozofların (Homer, Hekataios ve Herodot) eserlerinde rastlanmaktadır. Bu destansı yapıtlar coğrafyanın ilk eserleri sayılmaktadır. Dünyanın en eski uygarlık merkezlerinde üretilen coğrafi bilim mirasının zamanla Anadolu üzerinden Batı’ya taşınmasını eski Yunan medeniyeti çok iyi değerlendirmiştir. Böylece kısa zamanda coğrafya, bilim karakteri kazanmıştır. Bu dönemde yaşamış olan Thales (Tales), Anaksimander (Anaksimendır), Hekataios (Hekatayus), Platon (Platon) ve Eratosthenes coğrafya ilminin ilk kurucuları sayılmaktadır.
Coğrafi bilgi mirasına daha sonraları dönemlerinin dünyasını gezen Strabon (Strabon) ve uzun süre temel coğrafya kaynağı olan Coğrafya Kılavuzu adlı eseriyle Ptolemaios (Batlamyus), büyük katkılar sağlamıştır. İlk Çağ’da coğrafi düşünce, bugünkünden daha dar anlamda sadece dünyayı tasvir etmek veya yazı ile anlatmak ve bu bilgilerin kaydedildiği harita çalışmaları şeklinde görülmektedir (Harita 1.5.).
